Boschboerderijtje

Langs de Mauritshoeve loopt de Eikensteeg het bos in. Het laatste huis, aan de linkerzijde (nr. 34), is Het Boschboerderijtje. De geschiedenis ervan begint in de 17e eeuw, toen er een houten schaapskooi stond. In die tijd liepen schapen overdag op de uitgestrekte heidevelden, terwijl ze ‘s nachts in de schaapskooi sliepen.

In dezelfde tijd waar Adriaan Hendrik Eyck het landhuis verbouwde (1780), heeft hij ook de schaapskooi omgebouwd tot keuterboerderij met stenen voorhuis voor de boer en een houten achterhuis voor de schapen. Tijdens die verbouwing is er materiaal uit het landhuis waarschijnlijk hier hergebruikt zoals de vertimmerde 17e-eeuwse kruiskozijnen. Aan het eind van de 19e eeuw is de functie van het huis overgegaan van boerderij naar houtvesterswoning. De invulling van het landgoed veranderde meer naar bosbeheer. De schapenstal werd bij de woning getrokken.

Ooit heeft er een gezin met elf kinderen gewoond. De bedsteden zijn er nog steeds. Ze leefden er zonder stroom, telefoon, gas en riolering. Tot 1996 is het Boschboerderijtje in deze staat bewoond geweest. Omdat aanleg van stroom, gas en riolering duur was heeft de eigenaar overwogen om het te slopen. Maar een half jaar later kreeg het huis een cultuur-historische bestemming, waarna een Maartensdijks gezin er een museumpje van maakte. In 2004 is het beheer van Het Boschboerderijtje overgegaan naar een stichting en is het huis volledig gerestaureerd. Sindsdien wordt het huis bewoond door een Van Boetzelaer.

Meer informatie

Twee artikelen over de geschiedenis van het Boschboerderijtje zijn er verschenen in het tijdschrift “St Maerten” van de Historische Vereniging Maartensdijk (1999). Koos Kolenbrander schrijft over het gebruik van het Boschboerderijtje. Johan Doornenbal beschrijft de bouwkundige geschiedenis ervan.