Vandalisme en andere onwenselijkheden in het bos

2019-12

In de bossen van het landgoed wordt door veel mensen gerecreëerd, dat gaat bijna altijd goed, maar helaas niet altijd. Hieronder een verzameling van verschillende vormen van vandalisme, variërend van “moet dat nou?” tot “dit kan echt niet!”.

 

Brandstichting
Meerdere malen hebben we brandplekken midden in het bos gevonden. Onbekenden hebben er vuur gestookt, met alle risico’s van dien. Het begint met droog gras dat in brand gaat. Vervolgens vatten de struikjes vlam en daarna steeds grotere struiken en ten slotte de bomen. Zo ontstaan bosbranden. We moeten er niet aan denken dat het bij ons zo ver gekomen zou zijn! Gelukkig is het hier niet zover gekomen.

Op deze foto is duidelijk te zien dat hier echt al een behoorlijke brand geweest moet zijn.
Wie dit gedaan hebben en hoe het vuur uiteindelijk toch gedoofd is, is ons geheel onbekend.

 

Vernielingen
Schade aan de natuur aanrichten, wat zou daar de lol van kunnen zijn? Deze statige grove den van misschien wel 150 jaar oud is zwaar beschadigd en zal het uiteindelijk niet overleven. Met dank aan de onbekende ‘lolbroek’!

Ingehakte grove den. Links augustus 2017, rechts november 2019.
Onder de wond krijgt de boom geen voeding meer vanuit de naalden.

 

Ook andermans spullen vernielen is erg leuk, zoals deze slagboom en het informatiebord.

 

Auto’s in het bos
De één doet het om lekker door het bos te crossen, de ander denk een kortere route naar Lage Vuursche of Hollandsche Rading gevonden te hebben. Met enige regelmaat rijden er auto’s op paden waar ze niet mogen komen. Slagbomen en borden moeten dit voorkomen, maar soms lukt het mensen toch om daarlangs te komen, over het fietspad, door de struiken, met een sleutel, of door gewoon de palen uit de grond te rukken. Allemaal natuurlijk ‘legitieme’ handelingen om het gewenste doel te bereiken. Soms wordt eigenwijsheid vanzelf afgestraft….

Een busje zit vast in de modder en moet met de trekker worden losgetrokken.

 

“Een doorgang speciaal voor rijtuigen? Haha, onze Landrover kan daar ook wel overheen!”
Op hun terugweg hebben we deze stoere jongens alsnog kunnen aanspreken.

 

Gestort (tuin)afval
Met je tuinafval naar de gemeentewerf? Het is toch veel makkelijker om dat even bij de buren in het bos te storten! “Natuur terug naar de natuur”, zou je denken. Mensen die dit doen, hebben er waarschijnlijk geen benul van met wat voor grote problemen ze ons opschepen. Denk bijvoorbeeld aan de uitheemse Japanse duizendknoop, een woekerende plant zonder natuurlijke vijanden. Vanuit meerdere dumpplaatsen op het landgoed heeft deze woekeraar zich verspreid. Al jaren zetten we ons intensief in om dit vreselijke onkruid uit te roeien. Een kostbare en arbeidsintensieve last voor ons. Maar er zijn nog meer plantensoorten die problemen veroorzaken, zoals de reuzenbalsemien en de reuzenberenklauw. Enkele keren is er zelfs grootschalig bladafval gestort. Dan hebben we het dus niet over een kruiwagentje blad, maar over vrachtwagenladingen!

Japanse duizendknoop, dat zich vanuit gestort tuinafval in de ruime omgeving heeft verspreid.

 

Nog brutaler is het storten van allerlei afval.

Links: Gestort matras en bouwafval.
Rechts: Achteloos weggegooide verpakkingen, die wij mogen opruimen.

 

Honden, paarden en mountainbikers
Ondanks de borden bij de ingangen van het bos zijn er nog veel mensen die graag zelf bepalen wat ze wel en niet mogen. Vooral los lopende honden zijn er nog veel. Met de grote recreatieve druk op het landgoed is er bijna geen plekje meer waar reeën en andere dieren zich veilig kunnen verschuilen. Nog steeds komt het voor dat honden achter reeën aan rennen, terwijl de eigenaar dacht dat de hond wel netjes bij hem of haar zou blijven. U heeft met uw hond ook een voorbeeldrol: als uw weliswaar brave hond los loopt, waarom zou een andere wandelaar z’n hond dan aan de lijn moeten houden? Helaas zijn er nog steeds hondenbezitters die zelfs ondanks dringend verzoek weigeren hun hond aan de lijn te doen. Met de RUD (Regionale Uitvoeringsdienst Utrecht) hebben wij onlangs afspraken gemaakt dat BOA’s kunnen handhaven ten aanzien van loslopende honden en ruiters die buiten de toegestane routes rijden.

Slachtoffer van een loslopende hond.

 

Ruiters rijden op hun paarden door het heideveld.

 

Sinds de invoering van het ruitervignet, het mountainbikevignet en de BOA op de Utrechtse Heuvelrug houden meer ruiters en MTB-ers zich aan de voorgeschreven routes.

 

Ongewenste ‘hulp’ met het bosbeheer
Ten slotte willen we nog de ongewenste ‘hulp’ vermelden die onbekenden ons bieden door op hun eigengereide manier het bos te onderhouden. Een voorbeeld is het aanleggen van een nieuw pad door een bosvak heen. Nadat wij dit ongewenste pad weer dichtgegooid hadden, hebben de onbekenden het wederom helemaal opengemaakt en netjes schoongeveegd. Nu hebben wij het voor de tweede maal met grote takken dichtgegooid.

Een illegaal aangelegd paadje door een bosvak.
Er is bewonderenswaardig veel moeite in gestoken, maar toch…

 

 

Maar vooruit, nu genoeg gemopperd. We gaan met frisse moed verder! Helpt u mee ons landgoed schoon en beheersbaar houden?